سخن سردبیر

دربارۀ اهمیت و ضرورت دانش حدیث باید گفت: احادیث بخشی از آثار مکتوب و به‌جامانده از اهل‏‌بیت علیهم السلام است که نقش مؤثری در تقویت معرفت، ایمان، صفات و رفتار فرد و جامعه دارد. زمانی که در احادیث اهل‌بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) پژوهش می‏‌کنیم، احساس در محضر بودن خواهیم داشت؛ بنابراین اگر بخواهیم از محضر این انوار مقدس استفاده کنیم و خود را در محضر ایشان قرار دهیم، یکی از راه‌های آن، حدیث و فهم معارف حدیثی است. امام صادق علیه السلام در حدیثی فرموده اند: «تَزَاوَرُوا فَإِنَّ فِی زِیَارَتِکُمْ إِحْیَاءً لِقُلُوبِکُمْ وَ ذِکْراً لِأَحَادِیثِنَا وَ أَحَادِیثُنَا تُعَطِّفُ بَعْضَکُمْ عَلَى بَعْضٍ فَإِنْ أَخَذْتُمْ بِهَا رَشَدْتُمْ وَ نَجَوْتُمْ وَ إِنْ تَرَکْتُمُوهَا ضَلَلْتُمْ وَ هَلَکْتُمْ فَخُذُوا بِهَا وَ أَنَا بِنَجَاتِکُمْ زَعِیمٌ؛ یعنی به زیارت یکدیگر بروید، زیرا زیارت شما از یکدیگر، زنده کردن دل‌هاى شما و یاد کردن احادیث ماست؛ و احادیث ما، شما را به هم متوجه می‌کند؛ پس اگر به آنها عمل کنید، هدایت و نجات یابید و اگر آنها را ترک کنید، گمراه و هلاک شوید، پس به آنها عمل کنید و من ضامن نجات شمایم.»
لذا مشاهده می­کنیم که اهل‏‌بیت(علیهم السلام) ما را دعوت کرده‌اند تا به حدیث توجه کنیم و برای اعتنا و توجه به حدیث و روایت کردن و فهم آن، ارزش‌گذاری کرده‌اند؛ که البته از موارد توجه و اعتنا به احادیث اهلبیت(علیهم السلام)، پژوهش­های حدیثی می­باشد که اهتمام بیشتر پژوهشگران را در این حوزه می­طلبد.