2
دانش پژوه دکتری علوم حدیث تطبیقی، جامعه المصطفی العالمیه
چکیده
به لحاظ عقلی امکان دستیابی بشر به امور غیبی امری ممکن است و انسان می‌تواند به امور غیبی دست یابد و بر اساس آیات قرآنی، علم غیب به صورت تام و تمام فقط در اختیار خداوند است، زیرا تنها او است که احاطه همه جانبه بر تمامی عالم دارد. به همین جهت در تحقیق حاضر به تحلیل قرآنی و روایی شبهات امکان علم غیب ائمه(علیهم السلام) خواهیم پرداخت، یافته های تحقیق حاکی است که از دیدگاه اکثر اندیشمندان شیعه و اهل‌سنت، تخصیص علم غیب به خداوند مانع از آن نمیشود که برخی اشخاص، به تعلیم الهی و بر اساس شایستگی‌های نفسانی که از خود ابراز می‌دارند، به اسرار و علوم غیبی آگاهی یابند و این موهبتی است که خداوند به افراد برگزیده مانند پیامبران و اولیاء و ائمه عنایت می‌نماید از نظر علمای فریقین آیات دال بر علم غیب معصومان در تضاد با آیاتی نیست که علم غیب را تنها به خداوند اختصاص می‌دهد، بلکه این آیات، آنها را مقید می‌کند، یعنی معصومان می‌توانند علم غیب داشته باشند و این امر تنها با رضایت و اذن الهی انجام می‌شود و مستلزم استقلال و بی‌نیازی آنها از خداوند متعال نیست
)